Australie

15 december 2016.

Eindelijk is het zover. Na alle voorbereidingen en anticipatie zijn we daadwerkelijk vertrokken. Na een lange reis, een heel onaardig dame bij Schiphol, een gebroken fles van Alana's medicijnen in Dubai en heel aardige meneer die ons hielp(gelukig een reserve fles meegenomen), tot nog aardigere mensen op Tullamarine (Melbourne) zitten we nu in Melbourne. Ik ben nog nooit zo snel door customs gegaan. Alana bij hebben doet echt wonderen!

16-12

De auto opgehaald. We hebben een gratis upgrade gehad en heben nu een Nissan outlander. Dit is toch echt een grote auto. Behalve wennen aan links rijden moet ik ook heel erg wennen dat ik niet kan zien waar de auto begint en eindigt. En achteruit moet rijden op de camera.
Midden in de nacht, in het donker, de dometenten op moeten zetten.(gelukkig wel al geoefend thuis). Enigszins verkeerd ingeschat, de afstand tussen Tullamarine en onze eerste camping: Twin Rivers, 134km! Dat was nog niet zo erg, ware het niet deel van de wegen zo bochtig waren dat we echt níet  harder konden dan de aangegeven adviessnelheid, waardoor we er twee uur over gedaan hebben. Doodop de tenten in en nog niet slapen, vanwege een verstopte neus. Val je eindelijk in slaap, vind het australiche wildlife (lees vogels) het nodig om rond 05.00u wakker te worden. Twin Rivers caravanpark heeft echt wel een prachtige locatie en respect voor de lokale wildlife, dus ondergetekende staat maar op.

17-12
Vandaag een dagje Healsville Sanctuary.  Van oorsprong een dierenopvang habitat dat is uitgegroeid tot een volwaardige dierentuin van inheemse Australische dieren, met nog steeds veel aandacht voor de opvang van dieren. En programma's voor het redden van bedreigde soorten en de bescherming van hun natuurlijke habitats. En raar maar waar, soms zijn er niet genoeg dode bomen om een tehuis te kunnen bieden aan dieren en vogels die graag in bomen nestelen.

18-13
Vanochtend waren de vogels (corella's) wat later met hun wekker, vanwege de regen gedurende de nacht. Op weg naar Moama. Ook weer veel bochten en een nauwe highway. En een prachtig uitzicht. Veel koala waarschuwing, maar helaas geen koala's kunnen spotten. Ongeveer 3,5 uur later komen we in Moama, New South Wales aan, waar Angie ons opwacht en met open armen ontvangt. We hadden tot nu toe het gevoel van kerst wat gemist, weinig zichtbare versieringen, ook in de winkels, wat zo anders is als in mijn herrinneringen. Maar bij Angie is alles versierd. En 's avonds blijken bijna alle huizen in Angie's hofje versierd.

19-12
Vandaag een dagje Echuca. Dit ligt aan de Victora kant van de Murray en was vroeger een belangrijke 'paddlesteamer'  port. De oude dorpstraat is grotendeels bewaard gebleven. En ook een aantal stoomraderboten. In de dorpstraat hebben ze nu allemaal klein specialistische winkels in de oude panden. Bijvoorbeeld  een oude snoepgoed winkel met zelfs nederlandse drop. Nederlandse drop is hier wel bijna altijd zoute varianten. Een winkel met allemaal kerstversieringen (en belachelijke prijzen). 140AUD voor een kerstengel. Een kaarsenwinkel, een cadeauwinkel etc. Leuk om in te neuzen!

20-12
Vanochtend wakker geworden door een fiks onweersbui dat zelfs een stroomonderbreking veroorzaakt heeft. Wij lijken onze tradatie van ons vorige reis naar Australie vrolijk door te zetten met deze reis.
Vandaag een dagje rustig aan.

21-12

Vandaag een uitstapje naar Bendigo. Bendigo is een oud goudmijnstad. Daar hebben we ons gewaagd aan een Ned Kelly pie. (Ned Kelly was een beruchte Australusche outlaw). En met succes, zeker voor herhaling vatbaar. Daarna nog iets lekkers gegeten. De Beachworthbakkerijen zijn de moeite van het onthouden waard. Ze hebben er ook goede koffie, want dat laat nog wel eens te wensen over hier in Australie.
Vervolgens de talking tram in. Deze zijn nog van de periode dat trams het openbaar vervoer verzorgde in Bendigo. Uitgestapt om naar het Sacred Heart Cathedral te gaan. Eind negentiende eeuw zijn ze begonnen met de bouw van wat uiteindelijk een basiliek is geworden. Er is 80 jaar over gedaan. De stenen zijn hiervoor uit europa gehaald. In vergelijking met onze kathedralen een heel stuk eenvoudiger, wel erg groot en in zijn eenvoud juist mooi.
Weer verder met de talking tram, waar we oa vernemen dat de chinezen tijdens de gold rush (1850's)  een belangrijke rol gespeeld hebben in het opzetten van allerlei winkeltjes, restaurants e.d. Daarna nog wat gewinkeld.
's Avonds een kerst lichtjesroute gereden door Echuca en Moama. Diegene die zijn huis het mooist versierd heeft kan een prijs winnen. Ze komen hiervoor zelfs uit Shepperton om de route te rijden. Als Australiers ergens aan beginnen dan doen ze dat niet klein. Een paar lichtjes in de tuin is niet voldoende. Bijgevoegde foto vonden wij het leukst.

22-12
Terug naar Bendigo en naar het Dragon Museum. Onderweg door Rosalind park lopend komen we flying foxes in de bomen tegen. In het museum staat het oudste Imperial Dragon ter wereld (niet meer in gebruik) en de langste Imperial Dragon in de wereld, Sun Loong,104m lang dat met pasen nog steeds gebruikt wordt voor de chinese processie in Bendigo. Het hoofd weegt 29kg en er komen 90000 spiegels op het lijf voor. Er zijn 53 mensen nodig om deze te dragen en nog eens zo veel om af te wisselen. Gek eigenlijk dat deze traditie is gehandhaafd, daar de chinezen werden gediscrimineerd en velen terug zijn gekeerd naar hun geboorteplaats.
Ook is een chineze tempel intact gebleven. De oudste tempel die buiten China nog intact is, staat overigens ook in Bendigo, door de Australiers 'Joss House'  genoemd.

23-12
Vandaag staat Swan Hill op de planning. Hier heb ik zo'n beetje als laatst gewoond, voordat we naar Nederland zijn verhuisd. Ons huis is al lang gesloopt. Als ik me niet vergis, is het nu een parkeerterrein geworden.
We bezoeken het pioneer settlement. Dit was het eerste openlucht museum in Australie  en vroeger heel populair. Wij zijn vandaag de enige gasten, lijkt het. De vrijwilligers doen hun best voor ons. Jammer dat veel niet meer in gebruik is. Ze hebben last van concurrentie (andere plaatsen hebben vaak meer te bieden dan 1 attractie), en het feit dat alles heel duur is om te onderhouden. In mijn jeugd werd bijv gebakken in de oude bakkerij en liepen er emu's en kangaroe's los rond. De oude reizende panorama scope was zeer indrukwekkend, met wat eigenlijk wel beschouwd mag worden als de eerste 3D foto's. Ook heeft Australie  een belangrijke rol gespeeld in de ontwikkeling van 'farm mechanics'.
Vanavond aan de Murray 'fish &chips' gegeten, muv ondergetekende  dan want ik en vis eten gaan niet goed samen. Ik heb me laten vertellen dat het erg lekker was. Ik ben voor de hamburger gegaan, alleen wel vergeten te zeggen zonder rode bieten. Dat is een australiche  gewoonte die ik me goed kan herrinneren en die ik absoluut niet kan waarderen! Sorry mum!

Kerstavond
Vanochtend weer onweer met gedurende  de hele ochtend buien.
Vandaag beginnen we met een tocht op de Murray op de paddlesteamer ps Emmy-Lou.
Echuca kent nog veel in gebruik zijnde paddlesteamers, waarvan een deel prive-eigendom zijn. De laatste  'Hero' is, na 40 jaar op de bodem van de Murray gelegen te hebben, voor 4,5 milj opgeknapt. Alsof je je geld niet ergens anders voor kunt gebruiken.
De kerst gewoontes eisen wel wat aanpassingen. De supermarkt is hier, jawel een uur eerder, dus om 22.00u dicht. Tourist season begint pas na boxing  day, want van te voren heeft iedereen het te druk met kerst voorbereidingen. En in het city centre is na 18.00u niets meer te doen. (ook niet op de overige dagen trouwens) Oh en terrasjes kennen ze hier ook niet. Bij de bakery overigens wel heel lekker gebak!

We hebben ook siesta's voor Alana ingevoerd. Een paar uur slapen doet wonderen. Alana heeft meer moeite met de hitte dan we geanticipeerd hadden. Ze heeft ook moeite om bijgedronken te krijgen. Ze is ook helemaal niet eigenwijs...... 'ik ben niet moe...'. Je legt d'r op bed of ze zit in de auto en ze is vertrokken. 's Avonds is het aangenamer en wordt het makkelijker  wat later. 's nachts slaapt ze gelukkig goed tot een uur of 8.

Kerst  

Het is erg warm, ook de Australiers vinden het warm. Vanochtend eieren met spek. Erg lekker. Marjo en Johan zijn naar de mis geweest. Ze worden verwelkomd met een mini xmas candy cane met daarbij een kerstgroet. Het koor (bestaande uit 4 mensen) was niet van het beste kwaliteit, maar de mis was wel leuk. Daarna met z'n allen naar Angie. Angie was nog niet klaar met alle voorbereidingen, maar accepteert moeilijk hulp. Ze heeft een grote ham opgesneden. En natuurlijk nog meer lekkers. Verschillende familieleden nemen ook wat mee. Wij mochten niets meenemen van eten. Het is wel byo drinken, zowel alcoholisch als non alcoholisch.  Toch wel wennen om het zo te doen. Allerlei familieleden van Angie ontmoet. Allemaal aardig, maar na een paar uur was iedereen weer weg, want er is alrijd nog meer familie te bezoeken en boxing day wordt echt niet als kerstdag beschouwd.

's Middags weer siesta en 's avonds weer terug. Denise en haar man ontmoet, die een cadeautje voor Alana bij zich hadden (alsof Alana nog niet door Angie verwend was). En de dochter van Greg en haar nieuwe vriend ook ontmoet. Greg heeft getracht ons een kaartspel (yukar) te leren, maar alleen Johan snapte het. 

Boxingday

Geen tweede kerstdag dus.  Wel een bank holiday en veel sales, waardoor veel winkels  open zijn, maar veel ook niet. En regen vandaag.  Buien verspreid over de dag, maar niet koud. Een ijsje in Echuca gehaald. Het was een race tegen de klok, snel eten, anders was de ijs gesmolten!

's Avonds bij Angie gegeten. Nu alleen met de kinderen en aanhang. Heel gezellig! Daarna Djenga gespeeld. Alana deed het heel goed.

27 -12

Het begin van onze rond reis!  Eerst nog koffie bij Angie, om afscheid te nemen.

En dan op weg naar Aulbury. Vannacht wordt het weer tenten, want het is erg druk. Zo rustig als dat het voor de kerst was, dat is nu echt voorbij. Maar ook in Aulbury is er  s's avonds niets te doen. En als ze zeggen dat om 21.30 de lichten uit gaan, dan bedoelen ze 21.20u. En het is dan  ook echt donker en alle licht (lees zaklamp) trekt dan ook gelijk van alles dat vliegt aan. Het is warm en koelt 's nachts niet veel af.

28-12

Voordat we verder trekken, naken we eerst een wandeling langs de Murray bij Aulbury. Waar je bij Angie eigenlijk 2 verschillende dorpen hebt aan wweskanten van de Murray, Echuca e Moama, ligt Aulbury zowel in Victoria als in NSW.  Langs de Murray hebben kunstenaars kunstwerken mogen plaatsen die door Aboriganal kunst geinspireerd is. Het is warm en we hebben veel last van vliegen,  maar het is een leuke wandeling. 

Daarna rijden we door naar Cootamundra. Ook hier is de camping volgeboekt en eindigen we in een goedkoop familiemotel, waarbij je je af vraagt waarom mensen hier naar toe komen. Maar in ee pub gedeelte zat het 's avonds vol met stamgasten. Hier mag Alana absoluut niet komen zonder begeleiding. Cootamundra is helemaal niets aan. Achteraf beter door kunnen rijden naar Young.

29-12

Vandaag op tijd weg. We stoppen onderweg voor het ontbijt, wanneer het gestopt is met regenen. Halen nog een paar kilo kersen bij een boer. Hij had 12 soorten groeien, waarvan we er 4 mochten proeven. Hij was ook zeer geinterseerd in onze nederlandse varianten.

We rijden door naar Katoomba, in the blue mountains. Erg mooi. Tegen de avond naar de uitkijk van 'the three sisters'. In het verre verleden zijn dit volgens de aboriganal er 7 geweest, maar door jarenlange erosie van de zandstenen rotsen zijn er dus inmiddels 4 afgebroken! Helaas geen mooie zonsondergang!

30-12 regen

Vandaag gaan we naar scenic world Katoomba. Hier blijken we pas om 12.00 uur terecht te kunnen, omdat het zo druk is. Dan doen we eerst een wandeling naar Wentworth Falls. Deze hebben nog nooit helemaal droog gestaan, wat in Australie toch wel bijzonder is.

Vervolgens verse scones bij de koffie (als in echt net uit de oven) en dan op weg terug naar scenic world. Daar gaan we met de steilste spoorbaan ter wereld naar Jameson Valley. Hier werd zo'n 100 jaar geleden kolen gemijnd. En om de kolen naar boven te krijgen hebben ze de spoorlijn aangelegd. Om wat extra geld te verdienen zijn de mijnwerkers in het weekend begonnen met toeristen naar Jameson Valley te vervoeren. Hiervoor zat je met een helling van 52° in een open kar met naar achter gekantelde stoelen. Eigenlijk is het nog steeds zo, alleen zijn de karretjes nu afgesloten en veiliger. Beneden een wandeling door het regenwoud gemaakt en met de kabelbaan weer naar boven. Op verzoek van Alana, weer naar beneden en ook met de teein weer omhoog. Dan ga je dus achteruit. Gelukkig duurt de rit niet zo lang.

Vervolgens rijden we door naar Sydney.

Oudjaar

Met de trein naar Sydney CBD. Hier is het erg druk en vanaf 15.00u hele gedeelten bij de Harbour dicht. We lopen te voet Sydney Harbour Bridge over, wat een geweldige uitzicht over de haven geeft. Maar ook dit gaat om 15.00u dicht. Terug met de trein wn op weg naar Darling Harbour, waar om 21.00u  de family friendly vuurwerk plaats vind. Dit is een van de weinig plekken waar je niet voor hoeft te betalen, maar wel ook met 'limited access'. Kaartjes voor uitzicht op Sydney Harbour Bridge beginnen nl rond $400. Alana kan gelukkig ook hier een dutje doen. En om 21.00u hebben we prachtig uitzicht op het vuurwerk. Hiernaar proberen we een plek te vinden met zicht op de brug. En met ons nog heel veel mensen. Het wordt drukker en drukker. De mensenmassa is enorm. Het vuurwerk vanaf de brug is prachtig, ook al is het uitzicht beperkt. Alleen jamner dat de lokale verlichting niet uit ging. De treinreis terug naar het hotel is gratis, tot onze verbazing!

Nieuwjaar, regen

Ook vandaag is het maar tot 9.00u ontbijten, dus om 08.15 onze bed uit. Weer op weg naar de haven. Onderweg gestopt bij st Andrews cathedral. Deze is veel meer aangekleed dan in Bendigo, Het heeft ook veel langer geduurd voordat deze af was, pas einde 20e eeuw!

Bij het 'Opera House'  blijken alle engelstalige touren helaas uitverkocht. Met de ferry, behorende bij het openbaarvervoersysteem, steken we de haven over, om vanaf het water foto's  te kunnen maken. Jammer dat het begint te regenen, maar desalniettemin een leuk tochtje. En omdat we niet uitgestapt zijn, maar gelijk retour zijn gegaan, was het nog gratis ook. (Tap on, tap off systeem, vergelijkbaar met onze OV chip).
 En toen we dachten lekkere starbucks koffie te gaan halen, blijkt er ook in een wereldstad als Sydney, weinig open.

02-01-2017
Vandaag laten we Sydney achter ons. Het is een reisdag. We gaan naar Narrabri. Onderweg maken we nog wel wat foto's van de weidse landschappen. Blijkbaar als 1 januari op zondag valt wordt  2 januari  ook een vakantie dag. En dit maakt het weer moeilijker om onderweg een geschikte plaats te vinden om koffie te drinken.
In Narrabri gaan we een keertje uit eten, in een pub. In Australie is de alcohol wetgeving nog iets strenger geregeld. Onder de 12 jr mag je niet zonder begeleiding een 'establishment'  binnen zonder begeleiding van een volwassenen. Voor ons dan geen probleem, maar het wordt, daar waar alcohol  geserveerd wordt wel heel duidelijk  aangegeven. Tijdens de feestdagen krijg je ook 'dubble demerits'  (strafpunten op je rijbewijs). Alcohol in het verkeer is hier echt een probleem. Overigens vallen de meeste verkeersdoden hier door vermoeidheid achter het stuur.

03-01-2017
Vandaag maken we een wandeling naar Sawn Rocks, in de buurt van Narrabri. Dit is een grote klif, waar rotsen er op zo'n manier vanaf zijn gevallen dat het lijkt dat ze er af gezaagd zijn, vandaar de naam.
Daarna rijden we door naar Miles. Eenmaal op de plaats van bestemming zijn we heel blij met onze keuze. De daarvoor liggende dorpen zien er wat minder uitnodigend uit. We merken onderweg veel verschil in dorpen/steden en mate van wat wij toch maar 'rijkdom'  zijn gaan noemen. Miles wordt veel gebruikt als stopover plaats en heeft hier duidelijk van weten te profiteren. We merken ook dat het gewone leven weer op gang komt na de feestdagen
's Avonds maken we gebruik van de BBQ

04-01-2017
Op weg naar Rockhampton maken we onderweg een stop om een wandeling  te maken boven Isla Gorge, die we toevallig onderweg  tegen komen. Met toch wel prachtige uitzichten. Een leuke onderbreking van toch weer een behoorlijke reisdag. En weer de nodige regen.

05-01-2017
We starten vandaag met een bezoek aan de 'Capricorn Caves', bij Rockhampton. Een van de grootste grottensystemen die nog prive-eigendom zij. De grotten zijn gevormd uit kalksteen. In deze grottenstelsel heb je ook 'the cathedral chamber', met geweldige accoustieken, waar zelfs getrouwd kan worden.
Daarna rijden we door naar Airlie Beach. Een heel toeristisch plaatje, waar dus veel wel nog open is. Hier valt veel regen. Als morgen onze snorkel excursie nog maar doorgaat!

06-01-2017
Het regent dat het giet. Drijfnat komen we bij de Marine Terminal aan om ons in te checken voor onze excursie. Samen met nog vele anderen. Blijkt dat alleen hele harde winden reden zijn om deze excursie te cancelen!

Op weg naar 'the great barriere reef'  regent het behoorlijk, met best wel ruwe wateren. Ik zit alleen buiten met afwisselende bemanningsleden, die het behorlijk druk hebben met passagiers die misselijk zijn. Ik leer hier dat het zuigen op een ijsklontje helpt tegen de misselijkheid. Op het moment dat het droger wordt krijg ik meer gezelschap. En wanneer we het rif bereiken wordt het water een stuk kalmer. We meren aan bij het ponton, waar alle snorkel spullen liggen. Alles is keurig geregeld, met ook 'stingersuits' voor de kinderen. Wel een karwei om die aan te krijgen, ze sluiten nauw en zijn vochtig. Toen Alana eenmaal over haar paniek heen was, haar snorkel lekte (helaas in de koffer toch wat schade opgelopen), was het echt genieten. Het water was helder en je had zo een end gezwommen zonder het in de  gaten te hebben. De lunch was ook goed verzorgd, alleen jammer dat de mijne op de terugreis, ondanks de ijs, er weer uit is gekomen. Eenmaal weer aan land bleek het de hele dag geregend te hebben!

07-01-2017
Het is de hele nacht blijven regenen. Onze gastheer geeft aan dat we waarschijnlijk problemen zullen ondervinden om Airlie Beach uit te komen. En hij krijgt gelijk. Alle drie de wegen Airlie Beach uit staan onder water. Eentje is volledig geblokkeerd door een bus, eentje is afgezet en bij de kaatste zien we iemand in zijn ondergoed kijken hoe diep het water stond terwijl van de andere kant een auto met snorkel moeire heeft op de weg te blijven. Geen optie dus. Terug naar de afgezette weg. Daar staat al een rijtje auto's te wachten. We zien een paar de wegafzetting voorbij gaan en met success door het water gaan. Iemand weet ons te vertellen dat als we er door kunnen de rest van de wegen open zijn. De outlander is een hoge auto. Marjo en ik wisselen van plaats, daar ik de meeste ervaring heb met rijden onder zulke omstandigheden. Zo diep en lang heb ik overigens ook nog nooit gedaan. Maar eenmaal een beslissing genomen en het gevoel hebbende dat het water iets gezakt was, begin ik te rijden, de hele tijd tegen mezelf zeggend, wat er ook gebeurd, niet stoppen met rijden. Een paar minuten later zijn we er door. Nu op weg naar Cairns. Een lange reisdag voor de boeg. Helaas geen foto's van de flood,  we waren vooral bezig met veilig doorsteken!

08-01-2017
Vandaag gaan we met skyrail van Cairns, dat boven het regenwoud gaat, met 2 haltes in het regenwoud, naar Kuranda. Bij de eerste halte krijgen we een guided toer waarin onze gids bijv uitlegt dat er 2x zo veel regen valt in de hoog gelegen regenwoud dan onder in Cairns. Ook vertelt hij waarom de bladeren onder in het woud vaak groter zijn dan boven in het woud. De bladeren moeten groter zijn om net zo veel licht op te vangen als de bladeren hoger in de 'canaopy'. Bij de 2de halte is er informatie over de wildlife in het regenwoud. En uitzicht op de 'Baron Falls', die echt raast, vanwege al het regen van de afgelopen week. Het water ziet bruinrood vanwege de grond dat meegesleurd wordt. Laatste halte is Kuranda. Airlie Beach was al toeristisch, nou Kuranda helemaal. Met winkeltjes en een markt helemaal gericht op toeristen.
En weer met de skyrail terug naar Cairns. En vandaag is er maar een beetje regen gevallen.

09-01-2017
Vandaag vliegen we naar Darwin. Daar wacht ons een zeer onaangename verrassing. Ze willen ons ruim 2 keer zo veel in rekening brengen voor de one-way kosten als dat er op ons contract staat nl. ruim $3200,00. Wij natuurlijk gelijk bellen met nederland, met onze tussenpersoon. Meer dan een uur later krijgen we te horen dat wij, hoe dan ook, het bedrag op ons contract betalen, maar dat het genoemde hogere bedrag als reservering tot aan Perth op mijn creditcard komt te staan. Met enige vertraging vertrekken we naar Nitmiluk, voorheen Katherine, national park, waar onze cabin daadwerkelijk op het park blijkt te staan!

10-01-2017
Wanneer we 's morgens wakker worden staat ons een verrassing te wachten, kangaroe's die aan het grazen zijn in de buurt van onze cabin. Ze zijn duidelijk  wel mensen gewend, want hoewel we niet te dichtbij mogen komen, springen ze ook niet hard weg! Alana is dolblij! (en niet alleen Alana)

En ineens is het haasten om met de cruise van 11.00u mee te kunnen in Katherine Gorge. Onze Jawoyn gids weet veel te vertellen. Bijv dat hoewel zij niet mogen zwemmen in de Gorge, dan worden de spirits boos en komt er heel slecht weer, respecteren zij dat andere mensen anders geloven en vinden het prima dat wij daar wel zwemmen. Bijv dat zoetwaterkrokodillen niet gevaarlijk zijn voor mensen. Ik weet niet of ik dat nog weet als ik er een van 4 meter tegen kom. De zoutwaterkrokodillen, wel zeer gevaarlijk, horen niet in de gorge thuis, maar bij extreem hoog water kunnen ze soms wel in de gorge terecht komen. Als het water dan zakt worden ze opgespoord en naar hun eigenlijke thuis terug gebracht. Maar we zitten aan het begin van het natte seizoen. Geen gevaar dus. Het weer heeft ons er wel aan herrinnerd dat het natte seizoen begonnen was, het begint ineens te gieten. In de regen klimmen en klauterend over rotsen komen we bij een waterhole waar we kunnen zwemmen. Het water is heerlijk!

11-01-2017
We vertrekken naar Timber Creek, dat uit bijna niets anders bestaat dan een roadhouse en besluiten gelijk door te rijden naar Kununurra. Een lange reisdag, waar we in regen aan komen, dat onze plannen voor een BBQ verstoort! Improviseren dan maar in onze cabin.

12-01-2017
De dag begint prachtig en we besluiten het er op te wagen en een sunset cruise op lake Argyle te maken. We verkennen eerst de omgeving voordat we aan boord gaan voor onze sunset cruise. Lake Argyle is Australie's een na grootste gecreerde freshwater reservoir met een oppervlakte van ongeveer 703 km2, dat wisselt met het water niveau. Maximum inhoud van bijna 11.000 gigaliter. Om dit te bereiken is er een dam aangelegd van 335m lang bij 98m hoog. Tijdens de cruise komen we rock wallaby's, wallaroo's en zoetwaterkrokodillen! En ondanks de bewolking hebben we een mooie zonsondergang  en een mooie maanopkomst!

13-01-2017
We vertrekken naar Halls Creek. Daar aangekomen besluiten we gelijk door te rijden. Op zoek naar accomadatie lezen we alleen maar slechte dingen. We rijden door naar Fitzroy Crossing, waar we naar achteraf bleek, in het oudste hotel van noord west Australia verblijven. Johan doet een poging om een gekko de kamer uit te jagen, op verzoek van Marjo, maar dat gaat niet helemaal goed. We liggen er vroeg in.

14-01-2017
Vandaag een relatief kort ritje naar Derby, waar ook weer heel veel gesloten blijkt te zijn omdat het laag seizoen is. Onderweg helaas mijn eerste (en hopelijk laatste) bijdrage aan de roadkill. Ik heb een kangaroe aangereden, op een tijdstip dat deze eigenlijk niet actief zou moeten zijn. Gelukkig lijkt de auto geen schade te hebben!

Derby kent een tij verschil van ongeveer 11m met mooie zonsondergangen. Alleen is het erg bewolkt vandaag. Op het nippertje blijkt het toch wel een mooi zonsondergang te worden en haasten we ons naar de warf om foto's te maken, om ons snel weer naar onze cabin te haasten omdat de muggen ons levend proberen op te eten! 

15-01-2017
Vandaag een lange rit naar Port Hedland. Tussen Broome en Port Hedland zit letterlijk niets dan 2 roadhouses en heel uitgestrekte landschappen. Marjo bevestigt nog maals dat ze zich dit niet had kunnen voorstellen, ondanks mijn verhalen. En dat iemand in de buurt van zo'n roadhouse wil gaan wonen is helemaal  onbegrijpelijk. De dorpen in het noorden van Australie bestaan voor de helft uit Aborigane. De definitie van een Aboriganal is overigens aangepast. Waar je voorheen moest kunnen aantonen dat er minstens 25% Aboriganal in je DNA moest voorkomen (door lineage aangetoond en niet door DNA onderzoek), wat voor veel Aborigane lastig is, hoef je alleen aan te tonen dat je opgenomen bent in de Aboriganal community. Dit betekenr dat je volledig blank kunt zijn en toch je eigen Aboriganal kunt noemen. Gelukkig hebben Aborigane veel vetere rechten. Wel merk je, bijv op de radio (wanneer je binnen bereik bent) dat de Aborigane veel last hebben van onze welvaart. In de Aboriganal  community's is bijv zelfs een wet uitgevaardigd dat daar geen alcohol gebruikt mag worden. Dit is tot in de VN uitgevochten (op basis van discriminatie) en ook door de VN goedgekeurd ter bescherming van de kinderen.
Port Hedland is echt een industrie stad, gebouwd vanwege het mijnen van ijzererts, zout, magnesium en gaswinning. Behalve een haven rijdt er ook de langste en zwaarste regelmatig rijdende goederentrein (een paar keer per dag) ter wereld. En heel veel roadtrains!
En nu dan ook steeds meer toerisme, vanwege de zee. Er wordt veel gevist. Maar wederom is ook hier de zomer juist het laagseizoen en hebben Australiers echt geen idee hoe ze toerisme uit moeten buiten. Ook hier geen terrasjes en 's avonds niets open behalve de supermarkt.

16-01-2017
Vandaag naar Karijini national park. Net te noorden van de Capricorn, met duidelijk een veel drogere warmte. Onderweg veel meer verkeer (lees roadtrains) dan we tot nu toe gezien hebben sinds ons vertrek uit Darwin. Naar de toegangsweg met een volledig sealed road. Dat bij aankomst al sinds 23 december dicht blijkt te zijn ivm een bushfire. Als ze dit nou ook op hun site hadden gemeld. Dan maar over een stuk unsealead road naar een andere campsite ( niets tegen europcar zeggen). Daar hebben we een grade 5 klim gemaakt naar Joffre gorge waar we nog wat gezwommen hebben. Ik ben jaloers op hoe makkelijk Alana omhoog klimt. De klim naar beneden ging overigens moeizaam.
's Avonds gebarbequed om vervolgens vliegen en daarna insecten van ons af vechten.

17-01-2017
Vandaag een lange rit naar Coral Bay. En ertussen ligt niets dan een paar roadhouses. We tippen vandaag 40°. Onderweg wederom uitgestrekte landschappen semi woestijn, koeien over de weg, een deel van de snelweg dat ook een RFDS emergency airstrip is. In Australie kan alles.
Eenmaal in Coral Bay worden we beloond met een aangename temperatuur en een blauwe zee.

18-01-2017
Vandaag een rustdag. Marjo en Johan gaan snorkelen met een onder water scooter. Alana en ik willen vanaf het strand het rif op (in Coral Bay kan dat). Maar ik zie er van af ivm toenemende wind en toch wel krachtige stroming. 's Middags met Johan erbij een nieuwe poging in een iets rustiger deel van de baai. Nu wel het rif op gekund. Maar Alana had zonder hulp de kracht gemist om terug te komen. Ook hier is de koraal rif mooi, maar toch minder kleurrijk dan the great Barriere Reef. Wel appart dat je er bijna naar toe kunt lopen. En een prachtige blauwe zee. Wel ook voor het eerst verbrand. De combinatie zand, zout en wind gaat hard!

19-01-2017
Op weg naar Hamlin Pool. Hier hebben ze stromatolites. Deze worden gevormd door een combinatie van heel veel van  bacterien, heel veel zout, dat achter blijft bij laag tij, hete temperaturen en het feit dat ze niet verstoord worden door mensen. Eenmaal daar besluiten we  na onze bezoek, door te rijden naar Denham, de meest westelijke stad (je) van Australie. We zitten vlak bij zee. En het waait heel hard! Dames, die bezig waren hun tent op te zetten op de camping, (wij zaten in een cabin), besloten om achter in hun auto te gaan slapen.
En vandaag hebben we emu's gezien. Eerst 2 langs de weg, daarna mama met 3 jonge die de weg overstaken!

20-01-2017
We blijven in Denham en maken een uitstapje naar Monkey Mia, waar we een tocht door Shark Bay maken. Tijdens deze tocht gaan we eerst langs een black pearl farm, waar we uitleg krijgen over het ontstaan van parels en hoe ze gevormd worden. Vervolgens gaan we op zoek naar dugongs (zeekoeien) en dolfijnen. En met success. We vinden een dugong met kalf en een kudde dolfijnen die aan het vissen zijn. Bijna alle dolfijnen hebben littekens van haai aanvallen. We hebben zelfs geluk en zien een zeeschilpad boven komen voor lucht. Daarna brengen we nog wat tijd aan het strand door.

21-01-2017
Vandaag gaan we naar Kalbarri national park. Hier mondt de rivier Muchison uit in de Indische oceaan.  Kalbarri lijkt ook daadwerkelijk ingesteld te zijn op toeristen, met goede wegen en het een en ander 's avonds open.
We maken een kleine, maar wel grade 4, wandeling naar natures window. Het is goed warm, 36°.
's Avonds valt de zonsondergang helaas tegen. De hele dag strak blauwe lucht en nu helaas dichtgetrokken.

22-01-2017
We beginnen met een wandeling bij rainbow valley, vanaf mushroom rock, langs de kust. Een grade 4. We zien echt prachtige kliffen. Wat het geweld van de zee toch bewerkstelligt! Vervolgens gaan we nog naar castle rock en the natural bridge lookouts.
Vervolgens rijden we door naar the pink lake. En ja, deze is echt roze. Dit wordt veroorzaakt door bepaalde algen in combinatie met halo bacterien en een zout concentratie 5 keer zo hoog als in de oceaan.
We eindigen in Perth, waar we ons voorbereiden op onze vlucht naar Alice Springs

23-01-2017
Vandaag niet zo veel te vertellen. Auto bij Perth ingeleverd, waar ze natuurlijk niets wisten van de afspraak mbt de one way kosten. Auto was wel schade vrij, ondanks mijn kleine aanvaring met een kangaroe!
Inchecken gaat vlot. Vertrek helaas niet zo. In centraal Australie,  waar we dus heen vliegen, staat een kapotte toestel waar we een onderdeel voor mee moeten nemen. Dit levert anderhalve uur vertraging op. Voor de mensen die door vliegen naar Darwin of Cairns is het helemaal lastig. Onze vliegtuig zou doorvliegen naar Darwin, wat hij nog steeds ging doen, maar nu via Ayers rock en door naar Cairns om de 2 gecancelde vluchten in Alice Springs op te vangen.
In Alice Springs is het groen, en staat er zelfs water in de rivier, soort van. Gisteren is hier 40 mm regen gevallen.

23-01-2017
Vandaag niet zo veel te vertellen. Auto bij Perth ingeleverd, waar ze natuurlijk niets wisten van de afspraak mbt de one way kosten. Auto was wel schade vrij, ondanks mijn kleine aanvaring met een kangaroe!
Inchecken gaat vlot. Vertrek helaas niet zo. In centraal Australie,  waar we dus heen vliegen, staat een kapotte toestel waar we een onderdeel voor mee moeten nemen. Dit levert anderhalve uur vertraging op. Voor de mensen die door vliegen naar Darwin of Cairns is het helemaal lastig. Onze vliegtuig zou doorvliegen naar Darwin, wat hij nog steeds ging doen, maar nu via Ayers rock en door naar Cairns om de 2 gecancelde vluchten in Alice Springs op te vangen.
In Alice Springs is het groen, en staat er zelfs water in de rivier, soort van. Gisteren is hier 40 mm regen gevallen.

24-01-2017
Met openbaar vervoer gaan we Alice Springs in. Het is vochtig! Hoewel opgeknapt tov onze vorige bezoek, blijft Alice Springs niet de meest charmante stad, waarvan ook hier ongeveer de helft Aborigane is. We bezoeken hier wel een RFDS basis, dat nog altijd een belangrijk onderdeel is van medisch opvang in de outback, met 61 vliegtuigen, veelal zelfstandig werkende verpleegkundige, die behalve 5 jaar ervaring in de acute zorg ook verloskunde in hun pakket moeten hebben zitten.
s'Avonds gegeten bij de overlander steakhouse. Erg lekker! Johan en Marjo hebben krokodil, kangaroe,  buffelo en kameel gehad. Ik heb lamb gehad en Alana bangers (worstjes, moest ik ook vragen).  En pavlova als toetje

25-01-2017
We worden om 7.00u opghaald voor onze Alice Springs naar Adelaide tour. We rijden naar Uluru. Daar lopen we twee  base walk wandelingen. De mala en kuniya walk. Tijdens beide wandelingen krijgen we uitleg over de aboriginal cultuur  (Anangu)in centraal Australie. Hier is het cultuur van de Aborigine  nog het meest bewaard en in stand gebleven omdat de blanken er nog niet zo lang zijn. De mala tribe gaat over hoe kurpany (hondachtig wezen) hun opjaagde omdat een andere stam hun had uitgenodigd om deel te nemen aan hun cermonie, wat niet kon, omdat de mala al met een ceremonie begonnen was en deze niet onderbroken mocht worden, wat niet op prijs werd gesteld.
De kuniya vertelt het verhaal van een womb pyrhon slang en liru, een giftige slang. Kinuya wordt door liru gedood, waarna zijn tante wraak neemt door een van de liru te doden. Dit verhaal is in de lijnen, gaten en scheuren van Uluru terug te zien.
s'Avonds gaan we op weg voor een zonsondergang diner bij talinguru nyakunytjaku  met een uitkijk op  Kata Tjuta en de weerkaatsing op Uluru. Helaas viel de zonsondergang, door veel  bewolking, een beetje tegen. 
We slapen in/op swags, met Alana in een van onze tenten, vanwege australische wetgeving.

26-01-2017
Vanochtend staan we om 4.00u op. Om 5.00u vertrekken we de Kata Tjuta dune viewing voor de zonsopkomst. Daarna gaan we op weg voor een wandeling door 'Valley of the winds'. Je  hebt de verplichting om 3 liter water bij je te hebben. Craig, onze gids, loopt met Alana en mij mee. Jase, die voor  deze tour ingewerkt wordt, loopt met de rest mee. Alana doet het kei goed, maar kan op een grade 4 wandeling (ook niet op een vlakke wandeling) de jong volwassenen in onze groep bijhouden. Alana toont veel doorzettings vermogen en onderweg zien we zelfs een 'big red'.
Na de wandeling gaan we naar de Aboriginal culture centre.
Na de lunch vertrekken we naar Kings Creek Station. Hier hebben we een zonsondergang met een regen gordijn.
Ook vannacht slapen we in/op swags. Zelfs Alana slaapt hier niet goed, vanwege de warmte, denk ik.

27-01-2017
Ook vandaag staan we om 04.00u op. Dit om heartattack hill voor zonsopgang gedaan te hebben, zodat je tijdens dese klim niet ook aan de vliegen moet denken. Deze klim is zo steil dat er zelfs een AED bovenaan staat. Ook vandaag loopt Craig met Alana en mij mee. Wij beginnen waar de rest (en ook wij) gaan eindigen. Craig is door het dolle, wanneer we aan het begin van onze wandeling een stimsons python op het pad tegen komen. De route die wij lopen wordt bijna nooit zo vroeg gelopen, omdat het bij zeer warm weer als alternatief wordt gebruikt voor de full rim walk, dat de rest loopt (en ik bij eerdere bezoeken aan Australie  gelopen heb). Deze pythons zijn overigens helemaal niet groot.
Vervolgens rijden we naar Kulgera. Hier upgraden we naar cabins, met, zeer lawaaierige, airco's. 
 

28-01-2017
Vanochtend mogen we uitslapen We staan om 05.30 op. We vertrekken  naar Coober Pedy, vertaald 'white man's dwelling'. Onderweg is het erg groen. Er is de afgelopen maanden veel regen gevallen. Coober Pedy is de grootste opaal mijn stad ter wereld. Opalen lagen hier letterlijk voor het oprapen. Vanwege de warmte wonen de meeste mensen hier in dug outs, waar een zo goed als constante temperatuur van 25° heerst. We krijgen uitleg over het mijnen van opaal  en door een dug out. Daarna krijg ik een paar oorbellen van Johan cadeau.
s' Middags lopen we door het dorp. We dachten wafels te gaan eten, maar bijna alles is na 14.00u dicht (zomerseizoen).
s' Avonds krijgen we pizza en slapen we vervolgens zelf in een dug out. Overigens is slapen bij 25° voor ons nederlanders nog altijd aan de warme kant.

29-01-2017
Ook nu weer om 05.30u op. We vertrekken richting Flinders Range. We stoppen onderweg bij lake Hart. Dit is een salt lake, dat normaal droog staat, maar nu dus onder water, ook weer vanwege het vele water dat gevallen is. Er wordt hier geen zout meer gewonnen omdat er in de buurt nucleare testen met bommen zijn uitgevoerd. We stoppen voor de lunch in Woomera. Hier is een lanceer basis voor rakketten.
We zetten camp op bij Wilmington 'stoney creek bush camp caravan park, om vervolgens door stoney creek te gaan lopen, dat overigens wel een stuk van de camp af ligt. De weg er naar toe is nogal steil en verboden voor aanhangers en caravans. Wij lopen deze gewoon mee, ondanks de steile afdaling en de letterlijk 'stoney creek'. Super trots op Alana. We hebben het gehaald binnen de tijd. En verschillende van de groep vonden het helemaal niet erg dat het tempo iets lager lag.
Op de terugweg naar onze camp komen we de common wallaroo oftewel euro en de western grey kangaroo.

30-01-2017
Vandaag mogen we echt uitslapen, tot 06.30u. We gaan op weg naar onze eindbestemming, Adelaide. We stoppen in Clare bij Mr. Micks voor een wijnproeferij. Niet slecht, maar niet mijn smaak!
s' Middags zijn er kip en frietjes, met salades.
We komen ruim oo tijd in Adelaide aan. Adelaide is een groene stad, met veel kerken en leuke 'oude' gebouwen.

31-01-2017
Vandaag gaan Marjo en ik shoppen. Johan en Alana gaan naar Adelaide zoo. Adelaide heeft veel winkels en het is vandaag niet zo warm (22°), wat na de warmte van centraal Australie wel lekker is. We kopen niet zo veel, maar kunnen wel lekker neuzen

01-02-2017
We beginnen vandaag met een tour door de chocolade fabriek van Haigh's. Een fabriek dat al 4 generaties een familie bedrijf is en waar, naar blijkt, veel handwerk aan te pas komt. Uiteraard mogen we ook proeven en de chocolade is erg lekker. Helaas mogen we geen foto's nemen. We kopen nog wat in hun winkel, vnl seconds. Er mankeert hier niets aan de chocolade, maar er klopt dan iets niet met de vorm of de afdruk, zoiets. En het scheelt in prijs, want de chocolade is duur.
Daarna vertrekken we richting de great ocean road, waar we overigens vandaag niet gaan komen. We dachten weer in de bewoonde wereld te zijn, maar het eerste stuk is toch vrij onbewoond. Tot we bij Robe komen, waar veel mensen met grote boten aan de kust wonen, leuke winkeltjes etc. We rijden nog even door naar Beachport, iets minder rijk en toeristisch, maar met een leuke kuststreek en een hele lange jetty! Helaas laat de zonsondergang ons weer in de steek.

02-02-2017
We rijden richting 'the great ocean road'. We stoppen in Mount Gambier voor een bezoek aan 'the blue lake'. Dit is een met water gevulde vulcaan krater. Het water is van december tot maart blauw, echt blauw. Ook bezoeken we Umpherston Sinkhole, waar een tuin in is aangelegd. En we zien daar een heel nieuwsgierige possum.
Vervolgens rijden we door naar Port Fairy waar we weer hopen op een mooi zonsondergang. Hij begint heel mooi, maar de zon verdwijnt op het laatst toch weer achter de wolken.

03-02-2017
Nu begint echt the great ocean road. We beginnen met een wandeling naar de top van tower hill en naar 'the last volcano '. In het park oomen we een emu en een kangaroe  met joey tegen.
Langs de kust zie je wat de zee met de kustlijn doet. Bij de 12 apostles is het zo druk dat we niet eens het parkeerplaats op kunnen. Morgen vroeg een nieuwe pogging. We overnachten in Apolo Bay, omdat er in Port Campbell  geen kamers of wat dan ook vrij zijn.

04-02-2017
Eerst terug naar the 12 apostles! Nu een heel stuk rustiger. Op ons gemak kunnen kijken en foto's gemaakt. Vervolgens Gibsons steps (86) afgelopen naar het daaronder gelegen strand, waar we overvallen werden door een grote golf. Johan en ik drijnatte schoenen. Marjo en Alana tot aan hun onderbroeken nat!
Daarna doorgereden naar Kenett River. Hier hadden we gegarendeerd koala garantie. En ja hoor. 5 stuks in het wild kunnen spotten. Eentje zelfs echt actief aan het eten.
Vervolgens doorgereden naar Melbourne. 's Avonds bij Betty's Burgers gegeten, dat toch wel populaire bleek.

05-02-2017
Vandaag beginnen we bij Victoria market. Wij waren aangenaam verrast. Toch wel veel verschillende soorten standjes. En bij de groente en fruit was het heel druk. Het zag er ook allemaal goed uit, vaak beter dan wat je in de winkel kan kopen. Hier hebben Angie en Greg zich bij ons gevoegd. Vervolgens oa naar the block Arcade gegaan met allemaal leuke (dure) winkeltjes.Daarna naar de Eureka skydeck voor uitzicht over Melbourne. Beetje jammer dat het begint te regenen. 's Avonds zijn Johan en ik met Angie en Greg wezen uiteten. Erg gezellig!

06-02-2017
Onze laatste dag,
We nemen de circular tram, een ouderwetse tram waarop je ook wat uitleg krijgt over wat je ziet.
We zijn samen naar parliament house gegaan voor een rondleiding. En daarna naar st Patricks cathedraal. Dit is een heel donkere kathedraal. Toen hadden we het eigenlijk wel gehad. Het was wachten tot we konden vertrekken. Net mijn Australische telefoonabonnement opgezegd krijg ik een mailtje dat er een wijziging is in onze vluchstatus. Of we het noodnummer van qantas willen bellen. Dit gedaan was er een wachttijd van 44 tot 53 min en of ze konden terug bellen. Angies nummer maar gegeven en hals over kop naar het vliegveld vertrokken. Terwijl Johan en ik de auto inleveren krijgt Marjo een telefoontje dat onze vlucht is gecanceld en of we morgen willen vliegen. Echt niet! We konden dan met een vlucht eerder. Gelukkig waren we al op het vliegveld.
Daarna anderhalve uur in de rij gestaan voor onze tax return en uiteindelijk onverrichte zake, we waren nog niet aan de beurt, naar onze vliegtuig gegaan, die dus nu weer vertraging had. Uiteindelijk om 23.00u vertrokken! Bijna onze oorspronkelijke vertrek tijd.

07-02-2017
Na een hele lange vlucht tegen 13.00uur geland, doodop. En typisch nederlands grauw druilerige weer. Welkom thuis! Maar wel fijn om thuis te zijn, na een geweldige vakantie!

De laatste foto's houden jullie nog te goed. In onze haast de mijn fototoestel bij Angie laten liggen! Maar ze komen er aan.